Δύσκολα μπορώ να συγκρατήσω το βάρος μου σταθερό. Σχεδόν αδύνατο να καταλάβω πότε πρέπει να σταματήσω να ασχολούμαι και να να χτίζω το ίδιο αστείο. Η ισορροπία είναι δύσκολη και για να την πετύχω θέλω παρέα.
Το post αυτό είναι για όλους τους ανθρώπους που ξέρουν να αποδέχονται χωρίς να κρίνουν. Πόσοι είναι αυτοί άραγε;
Ο απίστευτος Λέο Μπουσκάλια είπε πως αν όλοι μας ήχαμε ένα άτομο που να μην κατακρίνει τίποτα από αυτά που κάνουμε ή λέμε θα είχαμε όλοι μας την ισορροπία (στο μυαλό) μας.
Στο κάτω κάτω, τι τάχα κάνουν οι ψυχολόγοι; (ακούν, λένε πάντα ναι και σκύβουν συγκαταβατικά)
Πόσο εύκολο είναι να είσαι ένα άτομο που αποδέχεται χωρίς να κρίνει;
Νομίζω πολύ πιο δύσκολο από ότι μπορώ να αντέξω. Παρ' όλα αυτά ζητάω από όποιον διαβάζει το post αυτό, κάθε φορά που γίνουμε επικριτικός να μου το υπενθυμίζει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου