Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Γέφυρα 5 | Μπορούμε να καταρρίψουμε ένα εμπόδιο;

Το να καταρρίπτει εμπόδια κανείς δεν είναι πολύ εύκολο. Η τεχνολογία όμως αυτή τη φορά φόρεσε την στολή της ανθρωπιάς και αντί να μας αφήνει σπίτι μας μόνους, χτίζει γέφυρες και σπίτια σε ολόκληρο τον κόσμο. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι να σου αρέσουν τα ταξίδια και να έχεις καναπέ! 

Είναι μια ιστοσελίδα χωρίς τη γονική συναίνεση. Είναι η επιτυχία που γυρίζει την κάμερα στο άτομο και όχι στον αστέρα. Ένα από τα site που σου μαθαίνει να κοιτάζεσαι στα μάτια και όχι στη κάμερα! Πως λειτουργεί; Ανοίγεις ένα profile στη σελίδα αυτή και ανοίγεις και την πόρτα σου σε όσους ταξιδιώτες θέλεις και μπορείς να φιλοξενήσεις που βρίσκονται στη περιοχή σου ή που προτίθενται να έρθουν. Είναι μια κοινωνία λίγο περίεργη. Με περιέργεια που λείπει δυστυχώς και είναι σπάνια. Ή όχι και τόσο.

.

Links: 

www.couchsurfing.org (Το site που έγινα μέλος)
http://en.wikipedia.org/wiki/CouchSurfing  (Τι λέει η wikipedia)

Υ.Γ. Φιλοξένησα κιόλας έναν Αυστραλό!

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

7ο Εμπόδιο | Επικριτικότητα


Δύσκολα μπορώ να συγκρατήσω το βάρος μου σταθερό. Σχεδόν αδύνατο να καταλάβω πότε πρέπει να σταματήσω να ασχολούμαι και να να χτίζω το ίδιο αστείο. Η ισορροπία είναι δύσκολη και για να την πετύχω θέλω παρέα.

Το post αυτό είναι για όλους τους ανθρώπους που ξέρουν να αποδέχονται χωρίς να κρίνουν. Πόσοι είναι αυτοί άραγε;

Ο απίστευτος Λέο Μπουσκάλια είπε πως αν όλοι μας ήχαμε ένα άτομο που να μην κατακρίνει τίποτα από αυτά που κάνουμε ή λέμε θα είχαμε όλοι μας την ισορροπία (στο μυαλό) μας.

Στο κάτω κάτω, τι τάχα κάνουν οι ψυχολόγοι; (ακούν, λένε πάντα ναι και σκύβουν συγκαταβατικά)

Πόσο εύκολο είναι να είσαι ένα άτομο που αποδέχεται χωρίς να κρίνει;

Νομίζω πολύ πιο δύσκολο από ότι μπορώ να αντέξω. Παρ' όλα αυτά ζητάω από όποιον διαβάζει το post  αυτό, κάθε φορά που γίνουμε επικριτικός να μου το υπενθυμίζει!

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Αυτό-Εμπόδιο 4 | Αναβλητικότητα

Μπορεί να υπάρχουν εκατομμύρια λόγοι για τους οποίους πρέπει να σηκωθώ από τον καναπέ, να ανοίξω το βιβλίο μου, να καθαρίσω τα πιάτα, συχνά δεν ακούω κανέναν και χαζεύω στον καναπέ, κάθομαι πάνω στο βιβλίο μου και προσεύχομαι να πλημμυρίσει το σπίτι μου με καθαριστικά τα οποία θα το καθαρίσουν...

Αν η αναβλητικότητα δεν ήταν κάτι υπαρκτό σήμερα ή θα ήμουν 30 χρονών ή θα είχα 10 χρόνια περισσότερες εμπειρίες. Είναι εκπληκτικό.

Πολλές φορές προσπάθησα να σκοτώσω την αναβλητικότητά μου, αλλά τελικά το μόνο που κατάφερα είναι να αναβάλλω αυτό που θέλω να κάνω προσπαθώντας να σκοτώσω την αναβλητικότητά μου.

Αν δω με τα μάτια ανοιχτά θα δω πως ακόμα και τώρα, γράφοντας αυτό το post αναβάλλω όλα αυτά που πρέπει να κάνω με το να κάνω κάτι άλλο... Βρίσκομαι σε ένα βρώμικο δωμάτιο, δίπλα σε ένα κλειστό βιβλίο, χωρίς να έχω ανοίξει το ράδιο, χωρίς να έχω πάει supermarket...

Είναι κανείς εκεί έξω που νιώθει όπως κι εγώ;



Να τι εννοώ!

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Αυτό-Εμπόδιο 3 | Οι εγκέφαλοι μας δεν έχουν bluetoοth

Τελευταία σκέφτομαι πως οι εμείς οι άνθρωπο είμαστε εντελώς ολομόναχοι. Μου φαίνεται πως οι εγκέφαλοι μας δεν επικοινωνούν καθόλου.


Βλέπουμε όσο μακριά θέλουμε να δούμε και δεν μπορούμε πιο πέρα.
Ακούμε όσο θέλουμε να ακούσουμε και κλειδώνουμε όλους τους άλλους ήχους απέξω. 


Δεν ξέρω πως θα άλλαζε η ζωή μας αν βάζαμε συσκευές bluetooth στα κεφάλια μας.
Δεν ξέρω αν το να επικοινωνούμε μας έκανε στο τέλος καθόλου καλό.


Το μόνο πράγμα για το οποίο είμαι σίγουρος είναι το ότι δεν ξέρω...