Γέφυρα 6 | Άνθρωποι Αγαπούν Ανθρώπους

Οι άνθρωποι αγαπούν ανθρώπους. Πόσο όμως σημαντική είναι η λέξη "Άνθρωποι" σε αυτή τη πρόταση;

Όταν ήμουν μικρότερος πρότεινα της γιαγιάς μου να βάλει σε ένα βαρέλι μια κότα και ένα σκύλο. Σκέφτηκα πως το αποτέλεσμα θα ήταν εξαιρετικό! Ένας σκύλος, που παράγει τα υλικά της ομελέτας και πετάει και για μερικά μέτρα!

Η γιαγιά μου, ευτυχώς, ήταν πολύ πιο σοφή από μένα και μου είπε πως ποτέ μια κότα δεν θα πίστευε έναν σκύλο και δεν θα έκανε παιδιά μαζί του!

Έτσι κι εγώ κατέληξα σε ένα συμπέρασμα! Αν θέλουμε παιδιά, η κότα πρέπει να αγαπηθεί με τον κόκορα και ο σκύλος με την σκυλίτσα, έτσι ακριβώς και όπως ο άντρας με την γυναίκα.

Μεγάλωσα είτε λίγο είτε πολύ με αυτές τις ιδέες κάτι που πρόσφατα με έκανε να απογοητευτώ! Διάβασα πως μια γυναίκα στη Γερμανία παντρεύτηκε το τοίχος του Βερολίνου, ένας Άγγλος μια καρέκλα και ένα παιδί από την Ιαπωνία την πρωταγωνίστρια ενός παιχνιδιού που ίσως κατέληγε μαζί με τις μπαταρίες! Εγώ γιατί δεν σκέφτηκα ποτέ να παντρευτώ το πράσινο χαλάκι του σπιτιού μου που τόσο αγαπώ;

Στην αρχή σκέφτηκα πως κατοικούμε σε έναν κόσμο γεμάτο περίεργους ανθρώπους. Έπειτα έκανα αστεία. Τι και αν το τοίχος του Βερολίνου απατήσει τη σύντροφό του; Αλλά μετά είδα ένα ντοκιμαντέρ για τους ανθρώπους που βρίσκουν την αγάπη στο πρόσωπο ενός ανθρώπινου ολογράμματος, μιας πλαστικής γυναικείας κούκλας.

Νομίζω πως μετά το ντοκιμαντέρ αυτό είχα το βλέμμα του πιο τρομοκρατημένου παιδιού στον κόσμο; Πως, είκοσι χρόνια μετά, μπορώ να αντικρίσω τη γιαγιά μου και να της πω πως κάποτε μου είπε ένα διεστραμμένο ψέμα; Πως να τις έλεγα πως κάποιες κότες, προτιμούν να μην κάνουν παιδιά και να βρουν την αγάπη στο πρόσωπο ενός σκύλου;

Το ντοκιμαντέρ που είδα λέγεται "Guys and dolls (=Άνδρες και Κούκλες)" και μιλάει για τους άνδρες που αγαπούν και συζούν με πλαστικά ανθρώπινα ομοιώματα. Πόσο εύκολο είναι να κολλήσουμε την ταμπέλα "Καθυστερημένος" σε ένα τέτοιο άτομο; Μήπως όμως εμείς είμαστε οι καθυστερημένοι;

Ναι, είμαστε! Δεν καταλαβαίνουμε πως η αγάπη είναι ένα παγκόσμιο συναίσθημα και πως προτιμάμε να το ζούμε από το πόδι μιας καρέκλας παρά από τον κανένα.

Δεν καταλαβαίνουμε πως στην φράση "Άνθρωποι Αγαπούν Ανθρώπους", η μόνη λέξη που αξίζει να γράφεται με κεφαλαία δεν ακουμπάει τα "εισαγωγικά"...

Guys and Dolls (Άνδρες και κούκλες) Χωρίς υπότιτλους