Οι γονείς έχουν την έμφυτη προδιάθεση στην ερώτηση: Έχεις κάποιο παράπονο από μένα; Δεν σου έδωσα ότι καλύτερο είχα;
Δεν ξέρω αν γνωρίζεται τη μάρκα "Less in More" (=τα περισσότερα είναι λιγότερα) και δεν γνωρίζω επίσης αν τα ρούχα τους είναι ωραία, αυτό που γνωρίζω όμως είναι το ότι να έχεις ζήσει "τα λιγότερα" σου δίνει την ικανότητα να μπορείς να διαβάσεις τα μάτια αυτού που έχει την ίδια ανάγκη.
Η έλλειψη μιας γνώσης, χρημάτων, ζεστασιάς στο σπίτι, ενός οικογενειακού προσώπου, ενός υπολογιστή που χάλασε μπορεί να ξεπεραστεί εύκολα από ένα άτομο που έχει ζήσει την έλλειψη αυτή και ευκολότερα ακόμη αν τώρα ζει στην πληθώρα.
Αν ζούσες πάντα "σε πληθώρα" από κρεβάτια είναι δύσκολο να καταλάβεις πως αυτός που έχει την ανάγκη του σπιτιού σου το βράδυ μπορεί να κοιμηθεί και στο πάτωμα.
Επιστρέφοντας στους γονείς που τα δίνουν όλα στα παιδιά τους, εγώ θα σκεφτόμουν, ανάλογα και με την ηλικία και τις ιδιαιτερότητές της πάντα, την φιλοσοφία του "κερδίζω-αποκτώ" παρά του "παίρνω"
Παρόλα αυτά, το να κρατάει κανείς την ισορροπία δεν είναι σίγουρα για κανέναν εύκολο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου